Τα κόκκινα βιβλία των απειλούμενων ειδών (Κ.Β.Α.Ε)
Σ
|
ήμερα είναι πλέον παγκόσμια αποδεκτό ότι η πανίδα και η χλωρίδα κάθε χώρας αλλά και ολόκληρου του πλανήτη αποτελούν έναν ανεπανάληπτο και μοναδικό πλούτο, απόλυτα αναγκαίο για την επιβίωσή μας.
Οι διαρκώς αυξανόμενες απειλές για την επιβίωση των ειδών και η επιτακτική ανάγκη για τη λήψη μέτρων προστασίας κατέστησαν αναγκαία τη δημιουργία ενός κέντρου με μόνιμο εκπαιδευμένο επιστημονικό προσωπικό, που θα ασχολούνται με τη συγκέντρωση των στοιχείων και την καταγραφή των απειλούμενων ειδών.
Έτσι η οργάνωση Διεθνής Ένωση Προστασίας της Φύσης IUCN (International Union for Conservation of Nature and Natural Resources) που ιδρύθηκε το 1948 στο Gland της Ελβετίας και ασχολείται με τη διατήρηση των φυσικών καταφυγίων, δημιούργησε τη γραμματεία "Κέντρο παρακολούθησης της διατήρησης των ειδών" CMC (Conservation Monitoring Center). Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν η έκδοση το 1966 από την IUCN του πρώτου κόκκινου βιβλίου απειλούμενων ειδών (Red Data Book) για τα θηλαστικά. Ακολούθησαν τόμοι για τα πουλιά, τα αμφίβια και τα ερπετά, τα ψάρια τα φυτά και τα ασπόνδυλα.
Τα Κόκκινα Βιβλία δεν είναι απλά ένας κατάλογος ονομάτων και των σχετικών τους κατηγοριών κινδύνου (όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί και υιοθετηθεί από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα). Είναι μια πλούσια πηγή δεδομένων για τα είδη που αξιολογήθηκαν, τις απειλές που αυτά αντιμετωπίζουν, την οικολογία τους, τις πληθυσμιακές τους τάσεις, καθώς και πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις διατήρησης που υπάρχουν ή και απαιτούνται και που αν εφαρμοστούν μπορεί να αποτρέψουν ή, έστω, να ελαττώσουν τον κίνδυνο περαιτέρω μείωσης των πληθυσμών τους ή και εξαφάνισής τους. Ως εκ τούτου, οι σχετικές αξιολογήσεις αποκτούν πλέον και ένα νέο ρόλο και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως δείκτες της κατάστασης της βιοποικιλότητας και των αλλαγών σε αυτή.
Το παγκόσμιο κέντρο παρακολούθησης της διατήρησης των ειδών World Conservation Monitoring Centre ( UNEP-WCMC ) που εδρεύει στο Cambridge της Αγγλίας είναι από το 2000, εκτελεστικό όργανο του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών UNEP. Ο οργανισμός αυτός του ΟΗΕ, ιδρύθηκε το 1972 με έδρα το Ναϊρόμπι της Κένυα , συντονίζει περιβαλλοντικές δραστηριότητες και παρέχει βοήθεια στις αναπτυσσόμενες χώρες για την εφαρμογή φιλικών προς το περιβάλλον πολιτικών και πρακτικών.
Το παγκόσμιο κόκκινο βιβλίο βρίσκεται στην ιστοσελίδα της IUCN, όπου μπορούμε να αναζητήσουμε πληροφορίες για τα απειλούμενα είδη σε παγκόσμια κλίμακα.
Οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα καθιστούν κάποια είδη απειλούμενα ανεξάρτητα από το αν αυτά έχουν υγιείς πληθυσμούς σε άλλες περιοχές της εξάπλωσής του. Έτσι καθίσταται αναγκαία η δημιουργία εθνικών Κ.Β.Α.E.
Στην Ελλάδα το πρώτο Κ.Β.Α.Ε. για τα σπονδυλωτά ζώα, κυκλοφόρησε το 1992 από την Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Σήμερα το βιβλίο αυτό είναι δυσεύρετο, αλλά το 2009 δημιουργήθηκε το νέο ανανεωμένο Κ.Β.Α.Ε. για τα ζώα της Ελλάδας και όχι μόνο των σπονδυλωτών. Ελληνική Ζωολογική Εταιρεία.
Το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας καταγράφει την κατάσταση διατήρησης των ειδών της ελληνικής πανίδας, ξεχωρίζει και περιγράφει τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση και εντοπίζει τις κυριότερες απειλές και τα πλέον αναγκαία μέτρα για την προστασία και τη διατήρηση τους.
Το βιβλίο είναι έργο της Ελληνικής Ζωολογικής Εταιρείας σε συνεργασία με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, το WWF Ελλάς, την Ελληνική Ερπετολογική Εταιρεία και το Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών Ελλάδας. Η έκδοση χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και την Ευρωπαϊκή Ένωση και μπορεί να αναζητηθεί και από την ιστοσελίδα του ΥΠΕΚΑ:
Ένα σύντομο βίντεο από το WWF, με τα κυριότερα απειλούμενα είδη της Ελλάδας βρίσκεται στη διεύθυνση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου